این مبحث کلا چیز خاصی نداره (البته در سطح کتاب درسی). فقط باید بدانید:
1. اختلاف الکترونگاتیوی بیشتر از 1.7، اکثرا پیوند یونی تشکیل می دهد.
2. پیوند هیدروژن با فلز های گروه های 1 و 2 یونی است.
3. پیوند هیدروژن با نافلز ها یونی نیست.
4. عدد کوئوردیناسیون برای کاتیون، تعداد نزدیکترین آنیون ها به کاتیون است. (برای آنیون، تعداد نزدیک ترین کاتیون ها به آنیون است)
5. عدد کوئوردیناسیون کاتیون / عدد کوئوردیناسیون آنیون = نسبت تعداد آنیون به کاتیون
مثال: عدد کوئوردیناسیون Mg / عدد کوئوردیناسیون H = نسبت تعداد آنیون به کاتیون = 2 (MgH2)
6. برای مقایسه قدرت پیون یونی و انرژی شبکه: k*q1*q2/d
k: ضریب پیوند یونی، q1: بار کاتیون، q2: بار آنیون، d: فاصله دو یون (مربوط به شعاع اتمی یون ها)
نکته: یکی از مثال هایی که در شرایط بالا صدق نمی کند و در کتاب درسی هم آمده، مربوط به مقایسه MgO و AlF3 است. انرژی شبکه MgO بیشتر از AlF3 است. (به دلیل بیشتر بودن ضریب پیوند)
در این مطلب، نکات خود به خودی بودن واکنش گفته می شود.
برای خود به خودی بودن واکنش، ΔG باید منفی باشد:
1. اگر ΔH مثبت باشد و ΔS مثبت، واکنش در دما های بالا خود به خودی است.
2. اگر ΔH منفی باشد و ΔS منفی، واکنش در دما های پایین خود به خودی است.
3. اگر ΔH مثبت باشد و ΔS منفی، واکنش در هیچ دمایی خود به خودی نیست.
4. اگر ΔH منفی باشد و ΔS مثبت، واکنش در همه ی دما ها خود به خودی است.
فرمول های کلی ترمودینامیک (گرماشیمی):
ΔE = w + q
ΔH = q
w = - P * ΔV
ΔG = ΔH - T * ΔS
نکته: ΔG = تغییرات انرژی آزاد گیبس، q = گرمای مبادله شده، w = کار انجام شده، P = فشار محیط، ΔH = تغییرات آنتالپی، ΔS = تغییرات آنتروپی، ΔV = تغییر حجم سیستم، T = دما
* برای اینکه w بر حسب J بدست بیاید، باید P بر حسب پاسکال و V بر حسب m3 باشد.
